«Ποιος βγάζει από το ψάρι τα σπάραχνα,/ Και φιλάνθρωπα το ξαναρίχνει στο νερό;» Δήμητρα Χριστοδούλου

Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

Συνέντευξη της Ευγενίας Φακίνου στους μαθητές του 59ου Γυμνασίου

Κυρία Φακίνου…

- Όταν πηγαίνατε Γυμνάσιο ήσασταν καλή μαθήτρια;

Ήμουν μια καλή μαθήτρια, λίγο άνιση επειδή δυσκολευόμουν στα μαθηματικά.

- Ποια μαθήματα σας άρεσαν περισσότερο;

Προτιμούσα τα φιλολογικά και ήμουν πολύ τυχερή επειδή είχα μια εξαιρετική φιλόλογο, η οποία φρόντισε να μας διδάξει σε βάθος τους παλαιούς Έλληνες συγγραφείς.

- Ποια ήταν η σχέση σας με τη λογοτεχνία στα μαθητικά σας χρόνια;

Από τη δανειστική βιβλιοθήκη του 6ου Γυμνασίου είχαμε πρόσβαση σε καλά βιβλία, όμως διάβασα τους κλασσικούς ξένους συγγραφείς από τα φτηνά χαρτόδετα βιβλία που πουλούσαν –τότε- τα περίπτερα. Το διάβασμα ήταν η μοναδική ψυχαγωγία μου.

- Από μικρή ονειρευόσασταν να γίνετε συγγραφέας;

Ούτε που μου είχε περάσει από το μυαλό ότι κάποτε θα έγραφα. Ήμουν καλή στο σχέδιο, άλλωστε αυτές ήταν οι αρχικές μου σπουδές. Είχα εξειδικευτεί στην εικονογράφηση παιδικών βιβλίων.

- Πώς πρωτοαρχίσατε να γράφετε;

Έγραψα το 1975 την Ντενεκεδούπολη, αρχικά για το κουκλοθέατρο και μετά για παιδικό βιβλίο με δική μου εικονογράφηση. Το πρώτο μου μυθιστόρημα ήταν η Αστραδενή το 1982.

- Από πού εμπνέεστε για να γράψετε; Αλήθεια, υπάρχει έμπνευση; Και τι ακριβώς είναι;

Η έμπνευση είναι κάτι στιγμιαίο, μια φωτεινή ιδέα. Μετά έρχεται η μυθοπλασία, η επεξεργασία, η  οργάνωση των σκηνών, η ανάλυση και ύστερα η σύνθεση των χαρακτήρων. Κάτι που απαιτεί αυτοσυγκέντρωση και πειθαρχία.

- Σε ποιες συνθήκες γράφετε; (π.χ. σε ηρεμία, απομόνωση κτλ.)

Γράφω χαράματα, κατά τις τέσσερις το πρωί, επειδή έχω την ψευδαίσθηση ότι είμαι μόνη όχι απλώς στο σπίτι αλλά στον κόσμο ολόκληρο.

- Γιατί γράφετε;

Γράφω επειδή δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά. Είναι τόσο απλό.

- Ποιο βιβλίο σας αναφέρεται περισσότερο στη ζωή σας;

Αν εξαιρέσω το «Έρως, Θέρος, Πόλεμος» που είναι η μυθιστορηματική – άρα και ως ένα σημείο μυθοπλαστική- ζωή της μητέρας μου, δεν αυτοβιογραφούμαι. Ασφαλώς «δανείζω» σε κάποιους ήρωες στοιχεία από τη ζωή μου αλλά μέχρις εκεί.


- Έχετε δεχτεί ποτέ αρνητική κριτική για τη δουλειά σας; Αν ναι, πώς την αντιμετωπίσατε;

Βεβαίως έχω δεχτεί και αρνητική κριτική. Αν αυτή είναι αντικειμενική, θα τη λάβω σοβαρά υπ’ όψη μου. Και μπορεί να είναι χρήσιμη.


- Σε πόσο χρόνο περίπου ολοκληρώνετε τη συγγραφή ενός βιβλίου;

Συνήθως χρειάζομαι ένα μεγάλο χρονικό διάστημα για να σκεφτώ και να φανταστώ το θέμα που με απασχολεί. Όταν αισθανθώ «έτοιμη» για γράψιμο, κλείνομαι για έξη με εφτά μήνες και γράφω κάθε μέρα για πέντε ώρες. Κι όταν λέω κλείνομαι, το εννοώ. Είναι ζήτημα αν βγαίνω από το σπίτι μου μερικές φορές. Γράφω με την αφοσίωση ενός μοναχού.


- Τι σας αρέσει να κάνετε στον ελεύθερο χρόνο σας;

Όταν δε γράφω, πλέκω, κεντάω, ασχολούμαι με τα φυτά μου. Και βέβαια κάνω όλες τις δουλειές που κάνουν συνήθως οι μητέρες.

- Τέλος, ποια είναι η συμβουλή που θα θέλατε να δώσετε στα νέα παιδιά για το μέλλον τους αλλά και ειδικότερα σε μικρούς επίδοξους συγγραφείς;

Η μοναδική συμβουλή που θα έδινα σε όποιον ονειρεύεται να γίνει συγγραφέας είναι μία και πολύ απλή: διαρκές διάβασμα λογοτεχνικών βιβλίων. Όλων των ειδών, κι όχι μόνο αυτών που του αρέσουν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου